ارزیابی بیمارستان، درمانگاه (کلینیک) و مراکز درمانی

مالکین و صاحبان بیمارستان، درمانگاه و مراکز درمانی نیز همانند خیلی اصناف دیگر بنا به شرایط و دلایلی نیاز به ارزیابی دارند. این ارزیابی می تواند با اهداف مختلفی صورت پذیرد. از قبیل فروش بیمارستان و درمانگاه، واگذاری بخشی از آن به غیر جهت ورود سرمایه، افزایش سرمایه بیمارستان و درمانگاه و ….

هدف هر چه که باشد بهترین و مطمئن ترین راه جهت دستیابی به ارزش واقعی، از طریق یک گزارش رسمی و معتبر، استفاده از کارشناسان رسمی دادگستری دارای صلاحیت های مرتبط می باشد. قبل از تشریح کامل این موضوع، یک بررسی اجمالی از بیمارستان، بخش های آن و اینکه چه گروهی از کارشناسان رسمی دادگستری مورد نیاز می باشد را مورد بررسی قرار می دهیم.

ارزیابی بیمارستان توسط کارشناس رسمی

در حالت کلی می توان مراکز درمانی را به دو بخش کلی بیمارستان و درمانگاه تقسیم نمود. (مورد بحث مطب های پزشکی و … نیست). بطور خیلی خلاصه، درمانگاه جهت مراجعه بیماران سرپایی و معاینه توسط پزشک و در نهایت تجویز دارو می باشد. در درمانگاه ها معمولاً بیمار بستری نمی شود.

زیرا تجهیزات و امکانات لازم جهت این امور فراهم نمی باشد. درواقع بیمارستان برای همین موضوع تاسیس شده است. در بیمارستان، حسب تخصص و امکانات موجود، بیماران پذیرش و در صورت لزوم بستری و جراحی و … صورت می پذیرد. پس می توان نتیجه گرفت که درمانگاه بخشی از بیمارستان می تواند باشد یا بصورت مستقل نیز فعالیت نماید. ولی در حالت کلی، غالب بیمارستان ها، درمانگاه دارند.

بیمارستان در حالت کلی شامل هفت بخش می باشد که هر کدام وظایف مربوط به خود را دارند:

1- درمانگاه یا پلی کلینیک که حسب تخصص های موجود اعم از پزشک عمومی تا فوق تخصص را در خود جای داده و پذیرای بیماران می باشد.

2- بخش های بستری و مراقبت. که خود بر حسب تخصص بیمارستان، دارای بخش های مختلف از جمله داخلی بیماران، جراحی، زنان و زایمان و … می باشد.

3- بخش جراحی

4- بخش اورژانس: بخش اورژانس بیمارستان ها یکی از مهمترین بخش های پذیرش بیمار می باشد که بر اساس شرایط بیمار و حساسیت های موجود، رسیدگی لازم انجام می شود.

5- بخش پاراکلینیک

6- بخش خدمات و پشتیبانی

7- بخش اداری

تا اینجا در حالت کلی و از منظر عمومی به بیمارستان و درمانگاه نگاه کردیم. موضوع اصلی، ارزیابی بیمارستان یا درمانگاه توسط کارشناس رسمی دادگستری می باشد. حال باید از این زاویه موضوع را مورد بررسی قرار دهیم.

ارزیابی بیمارستان از نظر فنی و مهندسی

در حالت کلی از منظر فنی و مهندسی می توان بیمارستان و درمانگاه را به چند بخش تقسیم نمود. 1- زمین و بنای موجود 2- تجهیزات، لوازم تخصصی پزشکی و دارو 3- تجهیزات و لوازم اداری 4- تجهیزات برقی و کامپیوتری 5- تاسیسات. برای هر بخش باید از کارشناسی دادگستری با صلاحیت مربوطه بهره برد و در نهایت مجموع مبالغ ارزیابی، ارزش کل بیمارستان خواهد بود. حال به توضیح مختصر هر کدام می پردازیم.

• زمین و ساختمان بیمارستان یا درمانگاه

بیمارستان و درمانگاه، مانند هر ساختمان یا سازه دیگری دارای زمین یا عرصه می باشد. قطعاً این زمین باید دارای سند مالکیت باشد. سندی که از طرف اداره ثبت اسناد و املاک صادر شده باشد. بر روی این زمین ساختمان یا ساختمان هایی جهت بهره برداری  قسمت های مختلف بیمارستان بنا شده است.

البته ممکن است بخش های مختلف بیمارستان در یک ساختمان چند طبقه قرار داشته باشد یا مانند برخی بیمارستان های قدیمی تر، دارای ساختمان های جداگانه باشد. در هر صورت، نکته مهم در مورد ساختمان های درمانگاه و بیمارستان، داشتن پایانکار از شهرداری منطقه مربوطه می باشد.

در پایانکار موصوف، مشخصات کلی پلاک ثبتی، تاریخ دریافت پایانکار، متراژ ساخته شده و مهمتر از همه، کاربری ساختمان درج می گردد. کاربری ساختمان های بیمارستان و درمانگاه و کلینیک ها بایستی بهداشتی-درمانی یا موارد مشابه باشد. ارزیابی این بخش از بیمارستان توسط کارشناس رسمی رشته راه و ساختمان انجام می شود.

کارشناس دادگستری با بررسی اسناد و مدارک، که مهمترین آنها سند مالکیت و پایانکار ساختمان (گواهی ساختمان) می باشد و بایستی در زمان ارزیابی در اختیار کارشناس رسمی قرار بگیرد، شروع به بررسی و تحقیق می نماید. نکات مهم در ارزیابی این بخش از بیمارستان که قطعاً بیشترین ارزش و دارایی گزارش کلی ارزیابی را شامل می شود عبارتند از مساحت زمین، ابعاد و موقعیت زمین، دسترسی آسان و راحت، داشتن پارکینگ و یا فاصله از پارکینگ های طبقاتی، متراژ بناهای ساخته شده، کیفیت متریال بکار رفته، قدمت بنا و … می باشد. البته موارد بسیار بیشتری هست که توسط کارشناس رسمی مورد بررسی قرار می گیرد، لیکن این موارد بیشترین تاثیر را دارا می باشند.

• تجهیزات، لوازم تخصصی پزشکی و داروهای موجود

قسمت دوم که در گزارش ارزیابی بیمارستان یا درمانگاه مورد بررسی قرار می گیرد، تجهیزات، وسایل موجود و انبار دارو می باشد. بیمارستان ها بنا به بخش ها و تخصص های مختلفی که دارند می توانند شامل تجهیزات بسیار متنوعی باشند.

این تجهیزات می تواند در بخش عکسبرداری مانند دستگاه های ام آر آی، سی تی اسکن، رادیولوژی، سونوگرافی و … باشد. بخش های دیگر میتواند شامل تجهیزات آزمایشگاهی، درمانگاه دندانپزشکی، بخش های جراحی و … باشد. گستردگی و تنوع تجهیزات پزشکی بسیار زیاد می باشد و خارج از حوصله این مقاله برای پرداختن به آنها می باشد. نکته مهم در این بخش استفاده از کارشناسان رسمی دادگستری با صلاحیت تجهیزات پزشکی می باشد.

• تجهیزات و لوازم اداری

بیمارستان نیز مانند هر شرکت، فروشگاه یا مجموعه خدماتی شامل تجهیزات و لوازم اداری می باشد. منجمله میز، صندلی، تجهیزات نوشتاری، نرم افزارهای حسابداری و حسابرسی و …. در اینخصوص نیز جهت ارزیابی اموال و دارایی ها باید از کارشناس رسمی دادگستری با صلاحیت لوازم و تجهیزات اداری بهره برد.

• تجهیزات برقی و کامپیوتری

یقیناً بیمارستان یا درمانگاه شامل تجهیزاتی نظیر کامپیوتر، سرور، دوربین های مدار بسته و … می باشد. تجهیزاتی که لازمه کار با دنیای دیجیتال می باشد. ارزیابی اموال و دستگاه هایی از این دست وظیفه کارشناسان برق و مخابرات با صلاحیت مربوطه می باشد.

توجه داشته باشید که دستگاه ها و تجهیزاتی از قبیل سی تی اسکن، ام آر آی و …، درست است که دستگاه های برقی می باشند، لیکن در قانون، صلاحیت ارزیابی این موارد که لوازم و دستگاه های پزشکی تخصصی می باشد به کارشناسان رسمی دادگستری رشته تجهیزات پزشکی واگذار شده است.

• تاسیسات

بیمارستان ها و درمانگاه ها، دارای بخش مهمی بنام تاسیسات می باشند. در حالت کلی این تاسیسات می تواند شامل ژنراتور، برق اضطراری، موتورخانه، سیستم سرمایش و گرمایش و … باشد. توجه داشته باشید که برخی موارد تاسیساتی نظیر سیستم گرمایش-سرمایش در دل ارزیابی ساختمان در بند شماره یک قرار می گیرد. اما مثلاً دیزل ژنراتور و موارد مشابه بعنوان آپشن و جداگانه ارزیابی می گردد.